Uithoudingsvermogen wordt vaak gezien als conditie. Dit is niet juist. Het uithoudingsvermogen is onderdeel van de conditie, samen met kracht, snelheid, coördinatie en lenigheid. Uithoudingsvermogen is het vermogen van het lichaam om een activiteit langere tijd vol te houden. Denk hierbij aan hardlopen en fietsen.

Zuurstofopname
Het uithoudingsvermogen wordt voornamelijk bepaald door de zuurstofopname van het lichaam. Zuurstof dat het lichaam opneemt, wordt door het lichaam gebruikt om vetten en koolhydraten te verbranden en daarmee de spieren van energie te voorzien.

Cardiotraining
Het uithoudingsvermogen kan goed worden getraind op cardiotoestellen zoals de loopband, de fiets, de crosstrainer en de roeier. Een voorwaarde voor een cardiotoestel is dat je een cyclische (continu terugkerende) beweging kunt maken voor langere tijd. Veel cardiotoestellen bevatten een test waarbij de VO2-max (maximale zuurstofopname) berekend wordt.

Hartslagmeter
De hartslag bepaalt deels waar de benodigde energie vandaan komt. Met een hele hoge hartslag verzuurt een spier, terwijl er met een te lage hartslag geen trainingsprikkel plaatsvindt. Een algemene regel is dat 220 – de leeftijd de maximale hartslag is. Tegenwoordig wordt ook 203 – (0,7 x de leeftijd) gebruikt. Houd 70 tot 80% van de maximale hartslag aan, als effectieve trainingszone ter verbetering van het uithoudingsvermogen én de absoluut hogere verbranding van vetten.

Trainen zonder hartslagmeter
Je kunt ook zonder hartslagmeter een zone of grens in de gaten houden. Dit is uiteraard bij benadering en wordt door iedereen anders ervaren. Raak je tijdens de training buiten adem, dan kom je boven die effectieve trainingszone uit. Probeer zo stevig mogelijk te trainen zonder buiten adem te raken!